Golf to sport z wielowiekową tradycją, ale jego związek z igrzyskami olimpijskimi jest zaskakująco krótki i… burzliwy. Choć dziś trudno wyobrazić sobie światowy sport bez golfa, przez ponad sto lat nie gościł on na olimpijskich arenach. Jak to się stało? I dlaczego w XXI wieku golf wrócił do olimpijskiego kalendarza?

Każdy, kto choć raz trzymał w ręku piłeczkę golfową, z pewnością zauważył charakterystyczne wgłębienia na jej powierzchni. Te małe dołki – zwane po angielsku dimples – to nie przypadek ani zabieg estetyczny. To wynik dekad prób, błędów i zaawansowanych badań aerodynamicznych. Ich obecność zmienia wszystko: od długości lotu po jego stabilność. Ale jak to właściwie działa? I skąd w ogóle wziął się pomysł na taką konstrukcję?

Wśród kluczowych parametrów technicznych, które początkujący golfiści często pomijają, znajduje się kąt ataku (ang. attack angle). Jest to wskaźnik określający, pod jakim kątem główka kija zbliża się do piłki tuż przed kontaktem.

Czy można poprawić technikę bez szczegółowej analizy każdego uderzenia? Oczywiście! Specjalnie dla czytelników „Golf&Roll” przygotowaliśmy uniwersalne ćwiczenia, które pomogą poprawić grę każdemu – bez względu na poziom umiejętności. Sprawdźcie sami!

Jedną z najbardziej efektywnych metod, którą polecam podczas lekcji golfa, jest system zegarowy opracowany przez Dave'a Pelza. Ta innowacyjna technika zrewolucjonizowała podejście do nauczania i treningu kluczowej części gry w golfa, jaką jest krótka gra.