Historia polskiego golfa przed II wojną światową sięga początku XX wieku. Pierwsze pola golfowe powstały wtedy w kilku miastach, m.in. w Warszawie, Krakowie, Łodzi i Poznaniu. Wśród pierwszych golfistów w Polsce byli zwykle przedstawiciele arystokracji i elity intelektualnej.
W 1906 roku założono w Warszawie Polski Klub Golfowy, który stał się pierwszym zarejestrowanym klubem golfowym w Polsce. Wkrótce powstały kolejne kluby, m.in. Krakowski Klub Golfowy, Poznański Klub Golfowy i Łódzki Klub Golfowy.
W okresie międzywojennym golf w Polsce zaczął rozwijać się bardziej dynamicznie. W 1928 roku powstał Polonia Golf Club w Warszawie, który był pierwszym polskim polem golfowym o standardach międzynarodowych. Wkrótce potem powstały również inne pola golfowe, takie jak Gdański Klub Golfowy czy Wielkopolski Klub Golfowy.
W 1936 roku w Warszawie odbyły się pierwsze mistrzostwa Polski w golfie, które przyciągnęły dużą uwagę i zainteresowanie. W ciągu kilku lat golf zaczął zyskiwać na popularności wśród Polaków, a polskie zawodniczki i zawodnicy zaczęli odnosić sukcesy na arenie międzynarodowej.
Niestety, II wojna światowa zahamowała rozwój golfa w Polsce na wiele lat. W czasie okupacji niemieckiej niemal wszystkie polskie pola golfowe zostały zniszczone lub zamienione na cele wojskowe. Po wojnie golf stracił na popularności i przez długi czas pozostawał marginalną dyscypliną sportową w Polsce. Dopiero w latach 90. golf zaczął się rozwijać na nowo, a Polski Związek Golfa został powołany w 1993 roku.